Tilgangur: Tíðni lífsstílssjúkdóma er hærri meðal einstaklinga með geð-
rofssjúkdóma en almennings. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna
fæðuval ungs fólks með geðrofssjúkdóma, en fæðuval þessa hóps hefur
aldrei verið kannað hérlendis áður.
Efniviður og aðferðir: Þátttakendur voru þjónustuþegar Laugarássins
(n=48, 18-30 ára), sem sóttu þjónustu á því tímabili sem gagnaöflun fór
fram (júlí- ágúst 2016). Fæðuval og næringargildi fæðu var metið með
sólarhringsupprifjun á mataræði. Niðurstöður voru bornar saman við ráð-
leggingar Embættis landlæknis og niðurstöður landskönnunar á mataræði
2010-2011 fyrir sama aldurshóp (n=250). Þróun líkamsþyngdar síðastliðna
8-12 mánuði var metin út frá skráðum upplýsingum í sjúkraskrá (Sögu).
Niðurstöður: Neysla á ávöxtum, fiski, mjólkurvörum, jurtaolíum og lýsi var
marktækt lægri meðal þjónustuþega en hjá þátttakendum í landskönnun
2010-2011, en neysla á sælgæti og gosdrykkjum hærri (p<0,001). Hlutfall
viðbætts sykurs af heildarorku var hærra í fæði þjónustuþega (15% á móti
12%) og hlutfall próteina lægra (16% á móti 18%) heldur en í viðmiðunarhópnum.
Hlutfall ómega-3 fitusýra í fæði og neysla D-vítamíns var lægri
á meðal þjónustuþega en meðal þátttakenda í landskönnun og töluvert
undir ráðleggingum (0,04 ± 0,3% ómega-3 af heildarorku á móti 1,2 ±
0,6%, p<0,001 og 3,1 ± 4,2 µg D-vítamín/dag á móti 5,6 ± 6,5 µg/dag,
p<0,001). Tæplega 40% þjónustuþega hafði þyngst um >5% af upphafs-
þyngd sinni á 8-12 mánaða tímabili.
Ályktanir: Fæðuval ungs fólks með geðrofssjúkdóma samræmist ekki
opinberum ráðleggingum um fæðuval og er lakara en fæðuval viðmiðunarhópsins.
Mikilvægt er að þróa leiðir til að bæta fæðuval og þar með
næringargildi fæðu hópsins.
Introduction: The prevalence of lifestyle related diseases is higher
among people with psychotic disorders than the general population. The
aim was to assess dietary intake of young people with psychotic disorders
for the first time in Iceland.
Material and methods: Subjects were young people (n=48, age 18-30y)
with psychotic disorders. Dietary intake was assessed by a 24-hour
recall in July-August 2016, and compared with official recommendations
and intake of the general public (n=250, age 18-30y). Body weight in the
past eight to 12 months, was retrieved from medical records.
Results: Consumption of fruits, fish, dairy products, vegetable and fish
oil was significantly lower among subjects when compared with the
general public, while their soft drink and sweets consumption was higher
(p<0.001). Furthermore, the contribution of added sugar was higher
(15E% vs. 12E%) and protein intake lower (16E% vs. 18E%). Consumption
of omega-3 fatty acids and vitamin D was lower among subjects
than the general public and lower than recommended (0.04±0.3%
omega-3 of total energy vs. 1.2±0.6%, p<0.001 and 3.1±4.2 µg vitamin
D/day vs. 5.6±6.5 µg/day, p<0.001). Almost 40% of the subjects had
gained >5% of their initial body weight in the past 8-2 months.
Conclusion: Diet of young people with psychotic disorders is not
consistent with recommendations and is worse than the diet of their
peers in the general population. It is important to find ways to improve
the diet and thereby nutrient intake of the group.
