Skoða venjulega færslu

dc.contributor Háskóli Íslands
dc.contributor University of Iceland
dc.contributor.author Jónsson, Örn Daníel
dc.contributor.author Karlsson, Bjarni Frímann
dc.date.accessioned 2017-05-09T10:57:55Z
dc.date.available 2017-05-09T10:57:55Z
dc.date.issued 2016-12-19
dc.identifier.citation Örn Daníel Jónsson, Bjarni Frímann Karlsson. (2016). Þarfir netsins. Stjórnmál og stjórnsýsla, 12(2), 541-562. doi:/10.13177/irpa.a.2016.12.2.17
dc.identifier.issn 1670-6803
dc.identifier.issn 1670-679X (e-ISSN)
dc.identifier.uri https://hdl.handle.net/20.500.11815/263
dc.description.abstract Sú fallvatnsorka sem seld hefur verið til stóriðju hefur skilað óverulegum hagnaði og fyrirséð er að hún mun ekki skila verulegum hagnaði nema dregið verði úr skuldsetningu raforkufyrirtækjanna. Söluverðið er þekkt og að hluta til fast. Væntingar um að stóriðja verði leið til að styrkja iðnað í landinu og auka fjölbreytni útflutnings hafa snúist upp í andhverfu sína. Stóriðjugeirinn skapar ekki fjölda starfa og margföldunaráhrifin eru ekki mikil. Þjóðhagslseg áhrif eru mest á byggingartíma virkjananna. Niðurstaðan er að virkjun fallvatna hefur skilað litlu; orkusölu til fimm fjölþjóðafyrirtækja og óverulegum skatttekjum, utan tímabundins orkuskatts sem nú hefur verið aflagður. Fræðileg nálgun er að mestu sótt til Max Weber; annars vegar tilgátunnar um yfirburði regluveldisins, læsingu ákvarðanatöku í járnbúr, og hins vegar um að markleitin skynsemi, verkfærnin, geti umpólast þannig að leiðin verði að markmiði. Þannig hefur virkjun og orkuveita orðið að sérstakri atvinnugrein sem hefur eigin vöxt að markmiði undir yfirskini arðsemi. Yfirlýst markmið um samfélagslega ábyrgð, skyldur við nærsamfélagið og ábyrga umgengni við náttúruna eru löguð að fyrirætlunum og framkvæmd, þ.e. „heildsölu á raforku til stórnotenda innan rammaáætlunar“
dc.description.abstract The profit of sold hydropower energy to heavy industries is insignificant and it is unlikely that it will be profitable unless the hydropower companies reduce their debts. The energy price is known and partially fixed. Expectations that (foreign investment in) Heavy Industry is a way to strengthen the domestic market and diversify exports has ended up having the opposite effect. The Heavy Industry sector does not create a significant number of jobs and the amount of derived jobs is negligible. The macroeconomic effect is limited to the construction period of the power plants. The result is that the hydropower plants yielded only power supply for the three multinational corporations and paid insignificant tax revenues, except for a temporary energy tax. No changes are foreseeable.
dc.format.extent 541-562
dc.language.iso is
dc.publisher Stofnun stjórnsýslufræða og stjórnmála við Háskóla Íslands
dc.relation.ispartofseries Stjórnmál og stjórnsýsla;12(2)
dc.rights info:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subject Stóriðja
dc.subject Raforkuframleiðsla
dc.subject Raforkuflutningur
dc.subject Nýsköpun í atvinnulífi
dc.title Þarfir netsins
dc.title.alternative Energy policy – the expansion of the energy industry sector in Iceland
dc.type info:eu-repo/semantics/article
dcterms.license Creative Commons Attribution 4.0 License.
dc.description.version Peer Reviewed
dc.description.version Ritrýnt tímarit
dc.identifier.journal Icelandic Review of Politics & Administration
dc.identifier.doi /10.13177/irpa.a.2016.12.2.17
dc.relation.url http://www.irpa.is/article/viewFile/2498/pdf
dc.contributor.department Viðskiptafræðideild (HÍ)
dc.contributor.department Faculty of Business Administration (UI)
dc.contributor.school Félagsvísindasvið (HÍ)
dc.contributor.school School of Social Sciences (UI)


Skrár

Þetta verk birtist í eftirfarandi safni/söfnum:

Skoða venjulega færslu