The transition to primary school has been identified as a critical event in the lives of children that can have long term implications for their learning and development. The transition to primary school is also widely regarded as an emotional period of multifaceted transformations and adoptions of different strategies for parents, yet relatively little is known about the lived transition experiences of parents of children from diverse (linguistic, cultural, socio-economic) backgrounds. The aim of the research project is to examine the transitions from preschool to primary school from the perspectives of parents of children from diverse backgrounds in Iceland. Fourteen participants were recruited at two partner preschools in Reykjavík and invited to four rounds of semi-structured interviews over the course of twelve months, beginning at the end of their children’s stay at preschool and continuing throughout their first year of primary school. Photo-elicitation was employed during interview sessions and the data was interpreted through eclectic analytical frameworks and theoretical lenses.
The findings of this study, which have been published in four articles, suggest both overlap and divergence in parental experiences and attitudes towards the transition to primary school. Preschools were generally regarded as positive places for the children but attitudes towards parental belonging in the preschool community were nuanced, with some participants preferring to stay on the ‘outside’. The start of primary school was characterized by the families’ acquaintance with parallel communities of practice: the primary school, after-school care centers, organized sports and leisure activities, and heritage language learning. Parents leveled criticism towards the former two and seemed more actively engaged in the latter two. At the individual level, narratives of taking action when the child’s wellbeing was considered at stake and of re-evaluation of the participants’ own cultural backgrounds and values of their upbringing were present in the data. So too were narratives of vulnerability, lack of opportunities of education and work, and disenfranchisement. At the methodological level, an interpreter’s overinfluence was uncovered and a new dimension opened in data from an interpreter-facilitated interview. The study highlights the importance of gaining understanding of diverse parental perspectives and the need for further research to support positive transitions for all children.
Þáttaskil leik- og grunnskóla eru talin einn af lykilviðburðum lífsins og líkleg til að
hafa áhrif á námsárangur, þroska og vellíðan langt fram eftir ævi. Þáttaskil þessi eru
jafnframt talin vera tilfinningaþrunginn tími í lífi foreldra, sem sjálfir ganga í gegn
um margvíslegar breytingar og tileinka sér ólík bjargráð. Lítið hefur verið vitað um
viðhorf foreldra barna með fjölbreyttan tungumála- og menningarbakgrunn til þeirra
þáttaskila þegar börn fara úr leikskóla í grunnskóla á Íslandi. Markmið
rannsóknarinnar var að kanna reynslu foreldra barna sem hafa slíkan tungumála- og
menningarbakgrunn af flutningi barnanna úr leikskóla í grunnskóla. Fjórtán
þátttakendum sem áttu börn við tvo samstarfsleikskóla í Reykjavík var boðið í fjögur
hálfstöðluð viðtöl á 12 mánaða tímabili, frá því að börn þeirra voru að ljúka
leikskólagöngu sinni og allt til loka fyrsta árs grunnskólagöngunnar. Stuðst var við
ljósmyndir foreldra í viðtalslotum og gögnin voru greind með margvíslegum
aðferðum og frá ólíkum fræðilegum sjónarhornum.
Niðurstöður rannsóknarinnar, sem birtar hafa verið í fjórum ritrýndum greinum,
gefa bæði til kynna skörun og sundurleitni í reynslu og viðhorfum foreldra til
þáttaskila leik- og grunnskóla. Leikskólinn var almennt álitinn góður staður fyrir
börnin en viðhorf foreldra til eigin hlutdeildar í leikskólasamfélaginu voru
blæbrigðarík, þar sem sumir þátttakendur kusu frekar að standa „fyrir utan“. Upphaf
grunnskólagöngunnar einkenndist af kynnum fjölskyldnanna af samhliða
lærdómssamfélögum: grunnskólanum, frístundaheimilum, skipulögðu íþrótta- og
tómstundastarfi og móðurmálsnámi. Foreldrar höfðu uppi gagnrýni á grunnskólann
og frístundaheimilin og virtust virkari þegar kom að skipulögðu íþrótta- og
tómstundastarfi og móðurmálsnámi. Frásagnir einstakra þátttakenda af því að grípa
til eigin ráða þegar velferð barnsins var talið ógnað, af gagnrýnu endurmati og
uppgjöri við eigin menningarbakgrunn og uppeldi, af berskjöldun, réttindaleysi og
af skorti á náms- og starfstækifærum var einnig að finna í gögnunum.
Aðferðafræðileg eftirgrennslan leiddi enn fremur í ljós ráðandi tilhneigingar túlks,
sem opnaði á nýja vídd í gögnum úr túlkuðu viðtali. Við rannsóknina kom í ljós
mikilvægi þess að öðlast skilning á ólíkum sjónarhornum foreldra og þörfin fyrir
frekari rannsóknir til að styðja við jákvæð þáttaskil fyrir öll börn.
Læst til 28.10.2024