The importance of school engagement (i.e., the willingness to engage in
learning) for school success, such as good academic achievement and low
dropout rates, has been well established. At the same time, intentional selfregulation
(ISR; i.e., the ability to set, prioritize, and obtain long-term goals)
has been shown to be a precursor, mediator, and outcome of school
engagement. However, the relation between school engagement and ISR
during adolescence is poorly understood. In this research, I explored the
reciprocal relation between school engagement and ISR during
adolescence. This study had three goals. The first goal was to further the
development of a valid measure of ISR for use with adolescents. The second
goal was to contribute to the development of a valid measure of school
engagement for use with adolescents. The third goal, which best captures
the main purpose of the study, was to examine the hypothesized reciprocal
relation of school engagement and ISR during the last two years of
compulsory school in Iceland. The results from the development and
adaptation of the school engagement and ISR measures were published in
two journal articles based on four waves of data collected at the beginning
and end of Grades 9 and 10 with a longitudinal sample of 561 youth in
Iceland (46% girls, Mage at Wave 1 = 14.3 years, SD = 0.3). The third and final
manuscript, based on data from the same longitudinal sample, supported
the reciprocal relations of school engagement and ISR during adolescence
after controlling for gender, academic achievement, and parent’s
education. Furthermore, the results indicated decreased stability of both
school engagement and ISR during the observed period. The decreasing
stability is consistent with theories that present school engagement and ISR
as malleable constructs that are open to contextual conditions. The
reciprocal relations between school engagement and ISR support
hypotheses that ISR skills are a key element in the promotion of school
engagement.
Keywords: intentional self-regulation, school engagement, positive
youth development, adolescence, SOC.
Virk þátttaka í skólastarfi (e. school engagement; skuldbinding til náms) er
mikilvæg fyrir farsæla skólagöngu en sýnt hefur verið fram á skýr tengsl
virkrar þátttöku í skólastarfi og jákvæðra þátta eins og t.d. hárra einkunna
og lítillar hættu á brottfalli. Á sama tíma hefur verið sýnt fram á að
sjálfstjórnun (e. intentional self regulation; hæfileikinn til að setja sér,
forgangsraða og ná langtímamarkmiðum) spáir fyrir, miðlar og verður fyrir
áhrifum af virkri þátttöku nemenda. Þrátt fyrir það er lítið vitað í hvaða röð
þessi tengsl eiga sér stað á unglingsárum. Í þessari rannsókn kannaði ég
möguleikann á hvort að jákvætt gagnvirkt samband gæti verið til staðar á
milli virkrar þátttöku nemenda og sjálfstjórnunar á unglingsárum.
Markmiðum rannsóknarinnar var skipt í þrennt. Fyrsta markmiðið var að
auka við fyrirliggjandi þekkingu á því hvernig mæla má sjálfstjórnun á
unglingsárum. Annað markmiðið var að auka við fyrirliggjandi þekkingu á
því hvernig mæla má virka þátttöku í skólastarfi á unglingsárum. Þriðja
markmiðið var að prófa tilgátuna um jákvætt gagnvirkt samband milli
virkrar þátttöku nemenda og sjálfstjórnunar síðustu tvö ár grunnskólans.
Niðurstöður úr aðlögun og þróun mælitækjanna á virkri þátttöku nemenda
og sjálfstjórnun voru birtar í tveimur tímaritsgreinum sem byggðu á
langtímagögnum sem safnað var frá 561 unglingi (46% stelpur, Maldur við
byrjun 9. bekkjar = 14,3 ár, Staðalfrávik = 0,3) við upphaf og lok 9. og 10.
bekkjar. Niðurstöður úr lokagrein rannsóknarinnar byggðu á sömu
langtímagögnum og studdu megintilgátuna um jákvætt gagnvirkt
langtímasamband milli virkrar þátttöku og sjálfstjórnunar eftir að stjórnað
hafði verið fyrir áhrifum kyns, fyrri námsárangurs og menntunar foreldra.
Að auki sýndu niðurstöðurnar minnkandi stöðugleika virkar þátttöku og
sjálfstjórnunar eftir því sem leið að lokum grunnskólans. Minnkandi
stöðugleiki á tímabilinu er í samræmi við kenningar sem lýsa virkri þátttöku
nemenda og sjálfstjórnun sem mótanlegum þáttum. Sambandið milli virkrar
þátttöku nemenda og sjálfstjórnunar styður við tilgátur sem sýna
sjálfstjórnun sem lykilhugtak í stuðningi við virka þátttöku í skólastarfi.
