Hin hugsandi sjálfvera : formlegt og óformlegt nám skoðað í ljósi heimspeki Páls Skúlasonar

Abstract

Í þessari grein mun höfundur skoða hvernig merkingar- og tilgangshyggja Páls Skúlasonar heimspekings varpar ljósi á tengsl formlegs og óformlegs náms. Heimspeki Páls byggist einkum á tveimur áhrifamiklum straumum, annars vegar tilvistarspeki og hins vegar kerfishyggju, sem hafa mótað hugmyndir okkar um veruleikann og okkur sjálf. Tilvistarspekin útskýrir hvers vegna hvert okkar verður að finna sinn tilgang og móta eigin lífsstefnu; kerfishyggjan varpar ljósi á merkingarvefinn sem við göngum inn í og tökum þátt í að spinna. Slíkur skilningur á manneðlinu skýrir hvers vegna fjölbreytt námsumhverfi, bæði formlegt og óformlegt, skiptir máli við að styðja þroska og nám. Tilvistarspekin endurspeglast best á hinum óformlega vettvangi, en kerfishugsunin liggur til grundvallar hinu formlega námi sem gefur okkur verkfæri til að túlka og skilja merkingu ólíkra sviða veruleikans. Í greininni verða færð rök fyrir mikilvægi þess að nýta óformlegar námsleiðir á öllum skólastigum sem byggjast á áhuga nemenda, reynslu þeirra og sjálfræði.