„Borg er byggð. Og byggð er borg.“

Abstract

meðfylgjandi inngangsorðum er hugað að birtingarmyndum borga í sínum óendanlega margbreytileika. Fyrst er brugðið upp tilvitnunum í nýleg skrif lista- og fræðimanna hér á landi þar sem Reykjavík er skipað í öndvegi. Því næst er athyglinni beint að rannsóknum Enrique del Acebo Ibáñez, eins og þær birtast í bók hans Félagsfræði rótfestunnar: Kenningar um uppruna og eðli borgarsamfélagsins (sp. Sociología del arraigo: Una lectura crítica de la teoría de la ciudad (1996), sem út kom í íslenskri þýðingu árið 2007, því þar veltir hann því fyrir sér hvað hugtakið borg merki og hvert hlutverk íbúa hennar sé.[1] Hugleiðingar hans sækja efnivið í kenningar þekktra fræðimanna á borð við Ferdinand Tönnies, Emile Durkheim, Georg Simmel, Oswald Spengler, René König og Henri Lefebvre og eru skrifum þeirra gerð skil í kaflanum. Að lokum er kennisetningum umræddra fræðimanna beitt við greiningu vel þekktra skáldverka frá Rómönsku Ameríku sem aðgengileg eru í íslenskri þýðingu og margir kunna skil á, Hundrað ára einsemd (Cien años de soledad, 1967), eftir Gabriel García Márquez, Hús andanna (La casa de los espíritus, 1982), eftir Isabellu Allende, og Verndargrip (Amuleto, 1999), eftir Eduardo Bolaño.

This introductory chapter focuses on the multiple and diverse representations of urban communities and their infinite complexity. Firstly, the chapter introduces samples of recent representations of the city of Reykjavík, from Icelandic artists and scholars. Then the focus shifts to Enrique del Acebo Ibáñez´s theoretical ideas, as revealed in his book Sociología del arraigo: Una lectura crítica de la teoría de la ciudad (1996), (Sociology of Rootedness: Theories on the Origin and Nature of Urban Communities), translated into Icelandic in 2007, where he discusses the complex phenomenon of the “city” and questions the role of its inhabitants. His reflections substantiate previous theories of scholars such as Ferdinand Tönnies, Emile Durkheim, Georg Simmel, Oswald Spengler, René König and Henri Lefebvre, whose writings are introduced and discussed in the chapter as well. Finally, the chapter applies a critical approach to a brief analysis of well-known Latin American narrative readily available in Icelandic, such as One hundred years of solitude (Cien años de soledad, 1967) by Gabriel García Márquez, The House of the Spirits (La casa de los espíritus, 1982) by Isabel Allende, and Amulet (Amuleto, 1999) by Eduardo Bolaño.