This dissertation provides an economic assessment of catfish farming in Nigeria and offers actionable recommendations for revitalization. Data collection was conducted in two phases: a preliminary study involving 30 farms took place from July to August 2019 and in January 2020, followed by a national survey from May 2021 to February 2022, which included 609 farms. The dataset consists of variables such as production costs, quantities, socioeconomic information, farm types, pond types, feed types and market types. The data collection was carried out using a multi-stage sampling technique and electronic questionnaires. The research covered ten purposively selected states, with farmers randomly chosen within each state. The collected data was validated and cleaned to ensure accuracy. The study integrated both quantitative and qualitative approaches, employing profitability analyses, technical efficiency assessments, and policy evaluations. Key analytical techniques included budgetary analysis, stochastic frontier production functions, and regression models. The research also explored the impact of scale, experience, and the COVID-19 pandemic on profitability and efficiency.
While catfish farming in Nigeria is on the whole profitable, the profitability differs across scales with farms producing less than 5 tons per year being mostly unprofitable. The sector also faces significant challenges, including poor management practices, high operational costs, and the adverse effects of economic crises. The implications of this study are multifaceted, highlighting the need for targeted policy interventions to enhance the sustainability and profitability of catfish farming in Nigeria. Key recommendations include strengthening technical and financial support for small-scale farmers, improving access to high-quality inputs, and investing in comprehensive training programs to build farmer capacity and resilience. The research underscores the importance of developing contingency plans and support systems to navigate economic crises, such as the COVID-19 pandemic. Strategic policy interventions, improved training, better input management, and enhanced market strategies are essential for addressing these challenges. By implementing these recommendations, the catfish farming sector can overcome major current challenges, leading to increased production and profitability, enhanced sustainability, and improved livelihoods for farmers.
Þessi ritgerð inniheldur greiningu á arðsemi eldis á grana í Nígeríu, ástæður
samdráttar í framleiðslu og mögulegum leiðum til þess að auka arðsemi og styðja vöxt
þess í framtíðinni. Gagnasöfnun fór fram í tveimur áföngum: Forrannsókn meðal 30
framleiðenda fór fram frá júlí til ágúst 2019 og í janúar 2020. Henni var svo fylgt eftir
með rannsókn á landsvísu frá maí 2021 til febrúar 2022, sem náði til 609
framleiðenda. Gögnum var safnað um aðfanganotkun, framleiðslukostnað, framleitt
magn, tekjur, eldisaðferðir, uppruna og gerð fóðurs, markaði fyrir afurðir og
félagshagfræðilegar upplýsingar. Gagnasöfnunin fór fram með fjölþrepa úrtöku og
rafrænum spurningalistum. Rannsóknin náði yfir tíu svæði í Nígeríu sem voru valin
vegna umfangs eldis, meðan framleiðendur innan hvers svæðis voru valdir af
handahófi. Gögnin voru sannreynd og hreinsuð jafnóðum og þeim var safnað til að
tryggja áreiðanleika. Rannsóknin er að mestu megindleg, en eigindlegum upplýsingum
var einnig safnað um mat framleiðenda á áskorunum í rekstri og reynslu af aðstoð.
Helstu greiningaraðferðir voru meðal annars arðsemismat, mat á framleiðni, mat á
skilvirkni og greining á orsakaþáttum mismunandi árangurs í rekstri, m.a. áhrif reynslu,
umfangs rekstrar og COVID-19 heimsfaraldursins á arðsemi og skilvirkni.
Niðurstöðurnar sýna að eldi á grana í Nígeríu er í heild ábatasamt en arðsemin er
mjög mismunandi eftir umfangi framleiðslu og þekkingu og reynslu stjórnenda. Margir
framleiðendur standa þannig frammi fyrir verulegum áskorunum, s.s. lélegri nýtingu
aðfanga, háum rekstrarkostnaði og lítilli getu til að takast á við efnahagsleg áföll.
Niðurstöður rannsóknarinnar gefa vísbendingar um þörf fyrir markvissa stefnumótun
sem aukið gæti sjálfbærni og arðsemi eldis á grana í Nígeríu. Helstu tillögur eru meðal
annars að styrkja þekkingu smærri og óreyndari framleiðenda á eldi og rekstri
fyrirtækja, bæta aðgengi að hágæða aðföngum og fjárfesta í alhliða þjálfun til að
byggja upp þekkingu og seiglu bænda. Rannsóknin undirstrikar mikilvægi þess að þróa
viðbragðsáætlanir og stuðningskerfi til takast á við áföll, svo sem COVID-19
heimsfaraldurinn. Niðurstaða ritgerðarinnar er að stefnumótandi inngrip, bætt þjálfun,
betri aðfangastjórnun og bættur skilningur smærri bænda á markaðssetningu séu
nauðsynleg til að takast á við þessar áskoranir. Slíkar aðgerðir myndu hjálpa
frameiðendum á grana að sigrast á núverandi áskorunum, leiða til aukinnar framleiðslu
og arðsemi, bættrar sjálfbærni og bæta afkomu framleiðenda.
