This study revolves around Third Mission (TM) activities in Iceland and the factors
that influence the development of such activities within a small economy. In the
context of higher education institutions, TM can be seen as a socio-economic
mission of a university, which comes after the first mission of teaching and the
second mission of research.
The objective of the study is to provide recommendations for universities on how to
achieve the TM best practices that will foster the more traditional missions within
academia by analysing collaboration patterns and socio-economic engagement. The
data derive from a literature review, semi-structured interviews, and a population
survey.
The findings reveal a general lack of TM activities caused by shortages of time,
incentives, networks, and resources such as financial means, but a general
optimism and willingness to participate more are also present. Overall, TM activities
in the form of direct exploitation of research through contract research or
commercialisation are very limited among academics in Iceland. There are hardly
any differences between universities regarding the aforementioned results, but TM
activities are influenced by the type of discipline, publication performance, work
experience, and personality traits such as openness.
Based on these outcomes, the main recommendation drawn from this study is that
TM activities – including those that have so far been less considered or recognised
even though they often have the potential to yield societal impact in the long-term –
be acknowledged more. Additionally, universities should adopt appropriate
assessment and incentive systems to support TM, change recruitment guidelines so
a more diverse academic staff can be hired, establish interdisciplinary networks,
and incorporate TM into the first two missions of research and teaching. However,
for this to work, greater financial resources are needed.
Þessi rannsókn fjallar um þriðja hlutverk háskóla á Íslandi og þá þætti sem hafa
áhrif á slíkt hlutverk í litlu hagkerfi. Líta má á þriðja hlutverkið sem
frumkvöðlastarfsemi háskóla, þegar fyrsta hlutverkið er kennsla og annað hlutverk
eru rannsóknir.
Í rannsókninni er samstarfsmynstur háskóla, fyrirtækja og stofnana greint sem og
félagsleg og efnahagsleg þátttaka háskólakennara. Stuðst er við hálf-stöðluð viðtöl,
spurningalistakönnum og fræðilegt yfirlit. Niðurstöður eru notaðar til að veita
háskólum ráð til að efla og styðja við þriðja hlutverkið.
Niðurstöður sýna almennt að þriðja hlutverk háskóla er mjög takmarkað meðal
háskóla á Íslandi og stafar það af tímaskorti, lítilli hvatningu, takmörkuðu tengslaneti
og skorti á fjármagni. Mjög lítill munur er á milli háskóla í þeim efnum, en nokkur
munum er á milli fræðigreina, starfsheita í háskóla og persónuleikaeinkennum.
Á grundvelli þessara niðurstaðna eru mótaðar tillögur til háskóla um að efla þriðja
hlutverkið sem svo aftur hefur möguleika á að efla samfélagsleg áhrif háskóla til
lengra tíma litið. Að auki ættu háskólar að taka upp viðeigandi mats- og hvatakerfi
til að styðja við þriðja hlutverkið, breyta ráðningarreglum til að ráða starfsfólk með
ólíka hæfileika, koma á þverfaglegu tengslaneti og tengja þriðja hlutverkið
við rannsóknir og kennslu. Til að svo megi verða þarf meira fjármagn til háskóla.
Að lokum er í doktorsritgerðinni lögð áhersla á mikilvægi virkrar félagslegrar- og
efnahagslegrar þátttöku fræðimanna á öllum fræðasviðum. Þáttur í því er að gera
þriðja hlutverkið sýnilegra innan og utan háskóla og taka tillit til slíkrar starfsemi í
hvata- og matskerfi háskóla. Með því vekur rannsóknin athygli á mikilvægi þess
að háskólar ræki frumkvöðlahlutverk sitt.
