Redefining the Role of Higher Education: The case of Third Mission practices of Icelandic universities

Abstract

This study revolves around Third Mission (TM) activities in Iceland and the factors that influence the development of such activities within a small economy. In the context of higher education institutions, TM can be seen as a socio-economic mission of a university, which comes after the first mission of teaching and the second mission of research. The objective of the study is to provide recommendations for universities on how to achieve the TM best practices that will foster the more traditional missions within academia by analysing collaboration patterns and socio-economic engagement. The data derive from a literature review, semi-structured interviews, and a population survey. The findings reveal a general lack of TM activities caused by shortages of time, incentives, networks, and resources such as financial means, but a general optimism and willingness to participate more are also present. Overall, TM activities in the form of direct exploitation of research through contract research or commercialisation are very limited among academics in Iceland. There are hardly any differences between universities regarding the aforementioned results, but TM activities are influenced by the type of discipline, publication performance, work experience, and personality traits such as openness. Based on these outcomes, the main recommendation drawn from this study is that TM activities – including those that have so far been less considered or recognised even though they often have the potential to yield societal impact in the long-term – be acknowledged more. Additionally, universities should adopt appropriate assessment and incentive systems to support TM, change recruitment guidelines so a more diverse academic staff can be hired, establish interdisciplinary networks, and incorporate TM into the first two missions of research and teaching. However, for this to work, greater financial resources are needed.

Þessi rannsókn fjallar um þriðja hlutverk háskóla á Íslandi og þá þætti sem hafa áhrif á slíkt hlutverk í litlu hagkerfi. Líta má á þriðja hlutverkið sem frumkvöðlastarfsemi háskóla, þegar fyrsta hlutverkið er kennsla og annað hlutverk eru rannsóknir. Í rannsókninni er samstarfsmynstur háskóla, fyrirtækja og stofnana greint sem og félagsleg og efnahagsleg þátttaka háskólakennara. Stuðst er við hálf-stöðluð viðtöl, spurningalistakönnum og fræðilegt yfirlit. Niðurstöður eru notaðar til að veita háskólum ráð til að efla og styðja við þriðja hlutverkið. Niðurstöður sýna almennt að þriðja hlutverk háskóla er mjög takmarkað meðal háskóla á Íslandi og stafar það af tímaskorti, lítilli hvatningu, takmörkuðu tengslaneti og skorti á fjármagni. Mjög lítill munur er á milli háskóla í þeim efnum, en nokkur munum er á milli fræðigreina, starfsheita í háskóla og persónuleikaeinkennum. Á grundvelli þessara niðurstaðna eru mótaðar tillögur til háskóla um að efla þriðja hlutverkið sem svo aftur hefur möguleika á að efla samfélagsleg áhrif háskóla til lengra tíma litið. Að auki ættu háskólar að taka upp viðeigandi mats- og hvatakerfi til að styðja við þriðja hlutverkið, breyta ráðningarreglum til að ráða starfsfólk með ólíka hæfileika, koma á þverfaglegu tengslaneti og tengja þriðja hlutverkið við rannsóknir og kennslu. Til að svo megi verða þarf meira fjármagn til háskóla. Að lokum er í doktorsritgerðinni lögð áhersla á mikilvægi virkrar félagslegrar- og efnahagslegrar þátttöku fræðimanna á öllum fræðasviðum. Þáttur í því er að gera þriðja hlutverkið sýnilegra innan og utan háskóla og taka tillit til slíkrar starfsemi í hvata- og matskerfi háskóla. Með því vekur rannsóknin athygli á mikilvægi þess að háskólar ræki frumkvöðlahlutverk sitt.