Individuals within a population often differ predictably in their behaviour compared to other
members across time and/or context, often termed personality, which can have major
implications for ecology and evolution. Personality includes variation in the levels of risktaking behaviour (i.e. boldness), exploratory behaviour, activity in a familiar environment,
aggressiveness and sociality and often the variables correlate, i.e. they form a behavioural
syndrome. The role of consistent differences in movement behaviour within this framework
has only been highlighted recently. Additionally, not many studies have examined the
influence of seasonal change on behavioural stability or validated laboratory behaviour with
natural behaviour. In this thesis, I studied personality, behavioural syndromes and their
relation to movement (i.e. local foraging patterns, larger-scale space use and feeding
migration) in two fish species, i.e. Atlantic cod (Gadus morhua) that exhibit partial migration
and a population of stream-dwelling Arctic charr (Salvelinus alpinus), which habitat is ideal
to study space use. Additionally, I investigated the potential effect of seasonal changes and
measurement environment (i.e. laboratory, semi-wild and wild) on personality and
movement. The results indicate that personality is present between time intervals, especially
for movement-related traits (i.e. activity and exploration, which were identified as two
separate traits) and found that this may be related to a feeding migration-linked gene in
Atlantic cod. However, no evidence was found for repeatable behaviours across context, i.e.
season and environment, in Arctic charr. Additionally, not much evidence for behavioural
syndromes was found in these two species. The findings encourage future personality studies
to be clear in the definitions used and to take context into account when studying personality.
Finally, I examine how personality may have implications for management.
Einstaklingar af sama stofni sýna oft ákveðið, en ólíkt atferli eftir aðstæðum og tíma, sem
getur haft mikla þýðingu fyrir vistfræði og þróun tegunda. Slíkt einstaklingsbundið og
endurtekið atferli hefur verið kallað persónuleiki og getur m.a. tengst breytileika í áræðni,
könnunaratferli, virkni í kunnuglegu umhverfi, árásargirni og félagsatferli. Þessir eiginleikar
geta líka tengst innbyrðis og myndað atferlisheilkenni. Mikilvægi hreyfanleika og fars í
þessu samhengi hefur þó aðeins nýlega verið athugað. Einnig hafa fáar rannsóknir verið
gerðar á því hvort, og þá hvernig, stöðugleiki atferlis breytist á milli árstíða og hvort þær
niðurstöður séu háðar því hvort athuganir fari fram á rannsóknarstofu eða í náttúrulegu
umhverfi. Þessi ritgerð fjallar um rannsóknir á persónuleika, atferlisheilkennum og tengslum
þeirra við hreyfanleika fiska við fæðunám, nýtingu rýmis og ferða til fæðustöðva. Athugaðar
voru tvær fisktegundir, þorskur (Gadus morhua) sem sýnir breytilega farhegðun, og bleikja
(Salvelinus alpinus) sem lifir í ám og er því hentug til rannsókna á ferðum einstaklinga í
rými. Áhrif árstíðabreytinga og umhverfisaðstæðna á persónuleika og hreyfanleika voru
rannsökuð á rannsóknarstofu, við hálfnáttúrulegar og náttúrulegar aðstæður. Í ljós kom að
persónuleiki þorsks viðhelst yfir tíma, og þá sérstaklega fyrir hreyfanleika sem tengist virkni
og könnunaratferli, og að það mætti hugsanlega rekja til breytileika gens sem tengist fari að
fæðustöðvum. Aftur á móti greindist ekki endurtekið atferli á milli ólíks umhverfis og árstíða
hjá bleikju. Ekki greindust heldur skýr atferlisheilkenni hjá þessum tveimur tegundum. Fyrir
frekari rannsóknir á persónuleika er mikilvægt að nota skýrar skilgreiningar og taka mið af
vettvangi rannsóknanna. Að lokum er fjallað um hvernig persónuleiki getur haft þýðingu
fyrir nýtingu og stýringu villtra stofna.
