Preschool teachers' professional development through collaborative action research: Creating mutual understanding and professional language about values and values education

Abstract

The study was collaborative action research (CAR) and lasted for 24 months. The overall aim was to create new knowledge on values education in early childhood education and on the methodology of CAR and, furthermore, to contribute to changes in the field. The author worked in close collaboration with seven preschool teachers in one Icelandic preschool, who focused on their own professional development in relation to values education. The main research question that guided the study was How can collaborative action research support preschool teachers’ professional development in relation to values education? The thesis consists of four empirical studies that have been presented in four research papers, as journal articles and as a book chapter. The first paper focuses on what values the preschool teachers found important to teach the children in the preschool and why these values were seen as important. The focus was also on how the preschool teachers saw their own role as values educators. The second paper focuses on how the preschool teachers communicated the values they found important to the children. The third paper focuses on how the preschool teachers learned and developed professionally through participating in CAR and how they experienced the advantages and challenges of the process. The fourth paper focuses on how the researcher’s role was constructed during the process. Ontologically, a sociocultural perspective guided the study, where learning and development are believed to be inseparable from the social context in which they happen (Säljö, 2005; Vygotsky, 1978). Furthermore, Habermas’s theory of communicative action is used to study values education in more detail. Habermas believed that learning happens through communication and that education should be more about communication (Edgar, 2006). In the study, values are seen as intertwined in the minds and actions of individuals rather than only related to either of these two spheres (Hitlin & Piliavin, 2004; Tappan, 2006).

Epistemologically, the study builds on the methodology of CAR, which has proven to be beneficial to reach teachers in the field, to create new knowledge and to make changes in practice (Bruce, Flynn & Stagg-Peterson, 2011; Kemmis, McTaggart & Nixon, 2014; Koshy, 2010). The findings of the study show that the CAR methodology proved to be effective for professional development in relation to values education. The preschool teachers chose to focus on values related to social skills and found it important to make the children socially competent.

Rannsóknin var samstarfsrannsókn (e. collaborative action research) og stóð yfir í tvö ár. Meginmarkmiðið var að skapa nýja þekkingu á þeim gildum sem leikskólamenntun er byggð á. Einnig var markmiðið að skapa þekkingu á aðferðafræði starfendarannsókna og stuðla að breytingum á leikskólastarfi. Höfundur var í nánu samstarfi við sjö leikskólakennara í einum leikskóla, sem lögðu áherslu á eigin starfsþróun í tengslum við verkefnið. Meginrannsóknarspurningin var þessi: Hvernig getur samstarfsrannsókn stutt starfsþróun leikskólakennara í tengslum við þau gildi sem leikskólamenntun byggist á? Doktorsritgerð þessi er byggð á fjórum rannsóknum sem hafa verið birtar sem þrjár tímaritsgreinar og bókarkafli. Í fyrstu greininni er fjallað um það hvaða lífsgildi leikskólakennurum fannst mikilvægt að kenna börnum í leikskólanum og hvers vegna þau gildi þóttu mikilvæg. Einnig er fjallað um það hvaða augum leikskólakennararnir litu eigið hlutverk í tengslum við gildin. Í annarri greininni er fjallað um það hvernig leikskólakennarar miðluðu þeim gildum sem þeim þóttu mikilvægust til barnanna. Þá var athugað í þriðju grein hvernig leikskólakennararnir þróuðu sig faglega með þátttöku sinni í samstarfsrannsókninni, og einnig hvernig þeir upplifðu kosti þess og galla að taka þátt. Loks var rýnt í það í fjórðu grein hvernig hlutverk rannsakanda mótaðist meðan á rannsóknarferlinu stóð. Rannsóknin byggist á félagsmenningarlegu viðhorfi að því er varðar verufræði. Þar af leiðandi er litið svo á að nám og þroski séu alltaf háð félagslegu samhengi (Säljö, 2005; Vygotsky, 1978). Jafnframt er kenning Habermas um samskipti (e. communicative actions) nýtt til að rannsaka gildi í leikskólamenntun af meiri nákvæmni. Habermas leit svo á að nám færi fram með samskiptum og þess vegna ætti menntun að fjalla meira um samskipti (Edgar, 2006). Í rannsókninni er gert ráð fyrir því að lífsgildi séu samtvinnuð í huga og athöfnum manna, en ekki aðeins tengd öðrum þættinum einvörðungu (Hitlin og Piliavin, 2004; Tappan, 2006). Þekkingarfræðilega byggist rannsóknin á aðferðafræði samstarfsrannsókna. Aðferðafræðin hefur reynst gagnleg til að ná til kennara á vettvangi, skapa nýja þekkingu í skólasamfélaginu og til að gera breytingar á starfinu (Bruce, Flynn og Stagg-Peterson, 2011; Kemmis, McTaggart og Nixon, 2014; Koshy, 2010). Niðurstöður rannsóknarinnar sýna að aðferðafræði samstarfsrannsókna reyndist hafa rík áhrif á starfsþróun leikskólakennara í tengslum við gildi. Leikskólakennararnir völdu að leggja áherslu á gildi sem þeir tengdu við félagsfærni og sömuleiðis fannst þeim mikilvægt að börnin yrðu félagslega sterkir einstaklingar.