The rapid growth of immigration to Iceland in the past two decades has increased diversity in schools, sparking interest in educational research on multiculturalism and inclusion. This doctoral study investigates how schools, teacher education, and research practices influence immigrant students’ experiences in educational settings. Specifically, it examines how Icelandic compulsory schools, in rural and urban environments, along with teacher education and research, address opportunities for inclusion.
The primary research question guiding this study is: How do the education system and education research engage with immigrant students to promote, develop, and sustain inclusive practices that leverage everyone’s social, linguistic, and cultural resources? This study fills a gap in existing research on inclusive and multicultural education by examining the interplay among research, teacher education, and school practices. It contributes to scholarship by offering a more inclusive perspective on cultural diversity in education.
This research employs diverse qualitative methods, including observations, semi-structured interviews with educators and immigrant students, a collaborative self-study with teacher educators, and a critical autobiography that explores the researcher’s role. The data were coded, thematically analysed, and interpreted using the frameworks of inclusion, critical pedagogy, and the ecology of equity.
Key findings highlight the critical role of teachers as agents of inclusion. Despite having limited experience and/or resources, many teachers actively engage all students in learning. Local support and caring relationships in schools further enhance students’ sense of belonging. However, systemic challenges such as resource limitations and demographic changes require broader reforms. Findings from teacher educators emphasise the importance of fostering classroom dialogue to engage diverse student groups, while the researcher’s critical autobiography underscores the necessity of reflexivity to avoid imposing personal biases.
Together, these five articles provide theoretical, empirical, and practical insights into how inclusion of immigrant students is understood and enacted in schools, teacher education, and research. This work highlights the importance of cross-sector collaboration to promote equity and inclusion within Iceland’s increasingly diverse educational landscape.
Hröð fjölgun innflytjenda til Íslands undanfarna tvo áratugi hefur aukið fjölbreytni í skólum og vakið áhuga menntarannsakenda á fjölmenningu og inngildingu. Í doktorsverkefninu er rannsakað hvernig skólar, kennaramenntun og rannsóknir hafa áhrif á nám og upplifun nemenda með innflytjendabakgrunn. Skoðað var hvernig íslenskir grunnskólar, bæði í dreifbýli og þéttbýli, ásamt kennaramenntun og rannsóknum, stuðla að tækifærum til inngildandi menntunar.
Meginrannsóknarspurning rannsóknarinnar var: Hvernig taka menntakerfið og menntarannsóknir þátt í að efla, þróa og viðhalda inngildandi starfsháttum sem nýta félagslegar, tungumála- og menningarlegar auðlindir allra? Ýmsar rannsóknir á menntun án aðgreiningar og fjölmenningar hafa verið gerðar, en þessi rannsókn bætir við með því að skoða samspil rannsókna, kennaramenntunar og skólastarfs. Niðurstöður hennar leggja sitt af mörkum til fræðanna með því að bjóða upp á inngildandi sýn á menningarlega fjölbreytni í menntun.
Í rannsókninni var fjölbreyttum eigindlegum aðferðum beitt við gagnaöflun, þar á meðal vettvangsathugunum, hálfopnum viðtölum við kennara og innflytjendabörn, starfstengdri sjálfsrýni í samvinnu við kennaramenntunarkennara og gagnrýna sjálfsævisögulega nálgun þar sem rýnt er í hlutverk rannsakandans. Gögnin voru kóðuð, þemu greind og túlkuð út frá fræðilegum ramma um skóla án aðgreiningar (inngildingar), gagnrýna kennslufræði og vistkerfi réttlætis.
Helstu niðurstöður varpa ljósi á mikilvægi kennara sem hreyfiafls í innleiðingu inngildandi menntunar. Þrátt fyrir takmarkaða reynslu eða úrræði leggja margir kennarar sig fram við að virkja alla nemendur í námi. Staðbundinn stuðningur og samskipti byggð á umhyggju innan skólanna styrkja tilfinningu nemenda fyrir því að þeir tilheyri. Hins vegar krefjast kerfislægar áskoranir, eins og takmarkaðar auðlindir og lýðfræðilegar breytingar, víðtækari umbóta. Viðbrögð frá kennurum í kennaramenntun undirstrika mikilvægi þess að efla samræður í kennslustofunni til að virkja fjölbreytta nemendahópa, á meðan gagnrýnin sjálfsævisaga rannsakanda sýnir fram á nauðsyn ígrundunar til að koma í veg fyrir að persónulegar forsendur hafi áhrif á niðurstöður.
Saman mynda greinarnar fimm fræðileg og hagnýt sjónarhorn byggð á reynslu á hvernig skólar, kennaramenntun og rannsóknir skilja og framkvæma inngildandi menntun fyrir innflytjendur. Rannsóknin dregur fram mikilvægi þverfaglegrar samvinnu til að efla jöfnuð og inngildingu í sífellt fjölbreyttara menntalandslagi Íslands.
