Áhrif niðurskurðar á starfshvata og innbyrðis þekkingarmiðlun heilsugæsluhjúkrunarfræðinga

Abstract

Tilgangur greinarinnar er tvíþættur: Í fyrsta lagi að greina áhrif niðurskurðar í kjölfar efnahagshrunsins á helstu starfshvata hjúkrunarfræðinga í heilsugæslu og í öðru lagi að greina áhrif niðurskurðarins á þekkingarmiðlun innan sama hóps. Rannsóknaraðferðin var eigindleg, byggð á Vancouver-skólanum í fyrirbærafræði. Tekin voru hálfstöðluð viðtöl við tíu hjúkrunarfræðinga sem allir starfa í heilsugæslu og voru þeir valdir með tilgangsúrtaki. Niðurstöður eru þær helstar að í kjölfar niðurskurðarins upplifðu þátttakendur aukið álag, þreytu, tímaskort og óvissu. Laun og starfsöryggi reyndust sterkari starfshvatar en áður og neikvæð áhrif komu fram á endurmenntun og starfsþróun. Tímaskortur og verkefnaálag hamlaði þekkingarmiðlun sem átti sér stað fyrir tilviljun en tekist hefur að standa vörð um þekkingarmiðlun sem var í skipulegu ferli. Vel þarf að huga að niðurskurðaraðgerðum og áhrifum þeirra á starfshvatningu heilbrigðis stétta og viðurkenningu í starfi.

The aim of the paper is twofold: Firstly, to examine the effects of cutbacks related to the economic collapse on the motivating factors among nurses in primary health care and, secondly, to examine the effects of the cutbacks on the knowledge sharing within the same group. A qualitative method, the Vancouver-school of doing phenomenology, was used, involving a purposeful sample of ten nurses in primary health care. The results indicate that the cutbacks increased pressure, fatigue, lack of time and employment insecurity among the participants. Continuing education and professional development was negatively affected and job security and salaries became stronger motivating factors than before. Lack of time and a heavy workload hindered spontaneous knowledge sharing while organized knowledge sharing was less affected. From this it can be learned that cutbacks can have serious effects on motivational factors among health care professionals.